Laat ik je allereerst danken voor je vrolijke, opwekkende en geestige blog van de vorige keer. Een feest der herkenning ook. Ook ik onthoud dingen die ik net zo lief had willen vergeten, terwijl allerlei zaken die ertoe doen inmiddels zijn weggevlogen en nu in een baan om de aarde circelen, onbereikbaar voor mijn gezonde verstand. Wat doe je er aan? Precies. Dat zeg ik.
Net als jij heb ik mij flink gestoord aan de heisa over de sms’jes van Rutte. Het is wijd en zijd bekend dat ik geen Ruttefan ben, maar het gezeur in de media over zijn berichtjes vond ik ergerlijk. Heeft de Kamer niks beters te doen? De Kamer vertrouwt Rutte voor geen cent, en Rutte begint nu ook terug te katten. Een prima basis voor een krachtdadig landsbestuur.
Dat zeg jij nou, dat jouw PvdA en mijn GL gaan fuseren, maar ik denk dat het zo’n vaart niet loopt, let op mijn woorden. Ik sluit niet uit dat het gebeurt, ik ben ook niet tegen, maar je moet het niet forceren. Dat er op allerlei fronten wordt samengewerkt, kan ik alleen maar toejuichen, maar bij een fusie komt meer kijken. Over een fusie moet meer en langer met de leden van beide partijen gesproken worden, het moet als het ware uit de leden voortkomen. Het komt nu nog teveel uit de top, de leden moeten er in hun eigen tempo naar toe groeien, en als dat niet gebeurt, moet er niet gefuseerd worden. Ik kreeg vorige week een email van “GroenLinksers Tegen Fusie”, een landelijke actiegroep die de leden oproept tegen te stemmen. Zij stellen, dat GL een heel ander systeem wil dat het ecosysteem niet belast en mensen niet uitbuit. De sociaal-democraten richten zich niet op systeemverandering, maar willen kansengelijkheid en leefomstandigheden van mensen verbeteren binnen het oude systeem, aldus die actiegroep. De landelijke GL-fractie beweegt naar de PvdA toe en drijft af van haar kernwaarden, zeggen zij. Zelf heb ik collega’s horen zeggen dat ze bij GL zitten omdat ze links zijn, en ze vinden de PvdA niet links. Wij hebben daar dus niks te zoeken, vinden zij. Ik vind het allemaal te zwaar aangezet van de tegenstanders, maar het zal tijd gaan vergen, is mijn conclusie.
Om die tijd te doden hebben C. en ik afgelopen zondag met vrienden een leuke en gezellige dag doorgebracht. Op het programma stond onder andere een bezoek aan het museum in Lisse. Het is een mooi gebouw in een prachtig park, en het is in zijn geheel gewijd aan eten en drinken. Het heeft mijn verwachtingen overtroffen. Ik heb veel originele maaksels gezien. Er waren nergens aanduidingen te zien wie de maker was of wat het voorstelde. De gedachte was dat je zelf maar moest ervaren en voelen, zonder je te laten leiden door informatie. Goede gedachte vond ik dat wel. Ik voeg wat foto’s toe om je een indruk te geven.
Ik wil de volgende keer alles over je aanstaande congres horen. Waar gaat dat over? Ja, over cultuur, dat snap ik, maar wordt het thema wellicht nog iets meer afgebakend?