Eerst maar even technisch. Ik zal het je zo duidelijk mogelijk uitleggen: ik heb geen idee waarom er op 17 mei ineens 57 bezoekers onze blogsite hebben bezocht. Maar ik geef toe dat ik nog geen enkele moeite heb gedaan om dat uit te zoeken. Weet je wat? Ik kom er nog op terug.

Waarom zou het dierenwelzijn het eerste en belangrijkste principe van GL en PvdA moeten zijn? Het is slechts een beperkt onderdeel van een veel grotere wantoestand. Iedereen is tegen dierenleed, daar kun je politiek geen winst mee behalen. Dierenleed bestrijden is symptoombestrijding. Je moet de zaken fundamenteel, radicaal en in samenhang aanpakken. Met het dierenwelzijn komt het dan ook goed. De PvdD is mij te dogmatisch. Weg met de bio-industrie, dat is het, meer niet. Blijf toch lekker bij ons.

“Ik zou liever horen bij de mensen die makkelijk leven en overal schouderophalend aan voorbijgaan”. Ik denk dat ik je begrijp. Je bent inderdaad beter af als je rust in je leven kunt vinden. Maar voor mij betekent dat niet dat je overal schouderophalend aan voorbij gaat. Allerlei aspecten aan de samenleving zijn onrustbarend of onrechtvaardig, je hoeft daar je ogen niet voor te sluiten, maar het moet ook geen vat op je krijgen. Dat moet je niet toelaten. Dat moet je niet willen.

En ik begeef mij niet in discussies over de vrije wil. Dat wil ik niet.

Ondertussen vergeten C. en ik natuurlijk niet allerlei delen van ons land te bezoeken, om uit te zoeken wat ze daar allemaal uitspoken, en ook omdat het vakantie is. Wij waren al eens in Zutphen geweest, en omdat dat er aardig uitzag had C. bedacht dat we daar maar eens een vakantie moesten doorbrengen. Dus wij op weg, en in Arnhem een tussenstop gemaakt om te lunchen. Wij belandden in een lunchgelegenheid, met de pakkende naam “Broodje Tip Top”. Ik zweer je dat ik dit niet verzin, ga zelf maar kijken. De tent werd gerund door twee uitsmijters, althans zo zagen zij er uit. En wat ik dan zo prettig vind is dat als je een broodje zalm bestelt dat je dan precies dat krijgt: een broodje met zalm. En niet voorzien van slablaadjes, rucola, uienringen, augurken, olijven en sauzen, die de zalm aan het oog en aan de smaakpapillen onttrekken. Mensen doen zelden wat je vraagt. Toen ik digitaal ging afrekenen bij één van de uitsmijters zei hij tegen mij, nadat de mobiele apparaten hun werk hadden gedaan, met een olijke grijns op zijn hoofd: “Rien ne va plus, dit geld is niet meer van u”. Een beleefde uitsmijter, die maak je toch niet vaak mee.

Toen wij de reis wilden voortzetten, deelde de NS ons mee, dat er voorlopig geen treinen naar Zutphen gingen. Dat gaf ons de kans om een bezoek aan het gemeentemuseum Arnhem in te lassen, iets dat toch al op ons lijstje stond. Het museum is een aantal jaren geleden gerenoveerd, en ik moet zeggen: het is een mooi gebouw geworden met een fraaie tuin erachter. De meeste werken in het museum had ik al eens gezien.

Later op de dag toch nog Zutphen bereikt, en intrek genomen in ons favoriete hotel, tegenover de Walburgiskerk. We hebben de stad nu eens grondig bekeken en het was voor mij een openbaring. Stadswandeling, fluisterboottocht, terrasjes, dineetjes, mooi weer, bibliotheek in een voormalige kerk, monumentale gebouwen en fraaie stadsgezichten.

Als je toch in Zutphen bent, moet je natuurlijk ook museum More even bezoeken. Dat hebben we dus gedaan. Daar zagen wij een overzicht van het werk van Anya Janssen met de titel “Earthlings”. Dat ziet er ongeveer zo uit.

In de Walburgiskerk is in 1564 de Librije aangebracht, een soort bibliotheek, waar alle boeken aan de ketting liggen. Heel bijzonder wel, had ik nog nooit in het echt gezien. Alle boeken zijn dik en zwaar. Ook de eerste druk van het beroemde boek van Copernicus ligt daar, schijnt het. Een leuk kijkje in de zestiende eeuw.

Wij zijn nog lang niet klaar met onze vakantie. Er komt nog meer.