Onlangs zag ook ik pas dat jij een blog had geplaatst en wel al op 28 november. Ik kreeg daarvan evenmin bericht en onder het bovenstaande motto bracht ik dus al die tijd geen bezoek meer aan onze site. Jammer, jammer, want jouw verkiezingspraatje is een schot in de roos: zogenaamd zwevende kiezers zijn gewoon onbenullig rechts. Daarom dient een echte democratie een burgerschapstest te eisen, vóórdat wie dan ook zou mogen stemmen. En op alle scholen moet het vak burgerschapskunde onderwezen worden, waarin je leert hoe je zinnig redeneert, wat je zoal moet weten en waarover je zoal na moet denken om zo’n test met goed gevolg af te leggen.

Overigens was het niet uit teleurstelling dat ik niks ’terug’ blogde, maar vanwege mijn heupoperatie op 8 december en een kleine reeks van tegenslagen die daarop volgde en in de verte wel wat leek op ‘operatie geslaagd, patiënt overleden’, zodat de associatie zich opdrong met die vermaarde verzuchting ‘God is dood, Marx is dood en zelf voel ik me ook niet zo lekker meer’. Nu gaat het wel weer, dus misschien is er toch nog hoop.

Terug naar de verkiezingen: ik vond de berichtgeving in de reguliere, want andere volg ik niet, media bedenkelijk welwillend en zogenaamd ‘neutraal’ over het succes van de Tegenpartij en stuurde eind november de volgende boodschap naar de lezersbrievenrubriek van de Volkskrant.

‘PVV – NSB
Ligt het aan mij, of durft niemand hardop te zeggen wat de PVV is: een raszuivere nationaal-socialistische partij, die – behalve partijorganisatie en troepenvorming – ideologisch in niets verschilt van onze vooroorlogse NSB?
Kleine minderheden als zondebok zoeken voor de eigen rancune en frustratie; kunst, cultuur, rechtspraak, journalisten, intellectuele ‘elites’ willen ausradieren; eigen volk eerst, nationaal en individueel eigenbelang voorop. Zelfs het parlement, de gekozen basis van onze democratie waar de PVV zelf nu zoveel profijt van heeft, typeren als nepparlement: wat betekent dit? De PVV heeft geen leden, alleen maar een leider. De NSB was idolaat van Hitler, de PVV voelt zich helemaal thuis bij Poetin. Allemaal peanuts?
Zoals er nu, zonder enige nadruk op al die analogieën, in de media over geschreven en gesproken wordt, is het alsof de PVV een fris hedendaags verschijnsel is, nog geen 20 jaar oud, merkwaardig los van onze bloedeigen vaderlandse geschiedenis.
Begripvol vergoelijken is te gevaarlijk voor een zo langdurig bevochten democratie als de onze.’

Kennelijk vond ik onze democratie toen toch nog wel de moeite waard. Zoals gebruikelijk werd mijn ingezonden brief niet geplaatst – alleen die over mijn bereidheid mee te doneren aan een redelijk maandsalaris voor Ayaan Hirsi Ali werd wel ooit geplaatst, waarna ik van het desbetreffende voorstel nooit meer iets vernam – maar je ziet er evengoed aan dat jij en ik het in ieder geval aardig eens zijn, ook buiten onze afkeer van al dat stompzinnige gezweef. 

Het doet mij deugd dat jij over je verkiezingsdepressie heen bent. Jouw actiefoto gaat mij beslist van mijn eigen somberheid afhelpen. Ik kan van dat plaatje geen genoeg krijgen. Zelfs A. werd er vrolijk van, terwijl die toch bijna bezwijkt aan haar mantelzorg voor mij.

Goed ook dat je mede die functioneringsgesprekken met fractieleden gaat voeren. Lijkt mij voor beide partijen heel informatief en zinvol. Ik heb eigenlijk geen idee of dit soort gesprekken veel wordt georganiseerd in andere partijen.

Van de PVV weet ik alleen dat de partijleider erg enthousiast is over het enige lid…