Op 1 maart jl. heb ik mijn koperen jubileum gevierd: 12,5 jaar met pensioen! En ik zeg nog van de week tegen C, ik zeg: ik heb het mijn hele pensioentijd niet zo druk gehad als nu. Ik máák me ook druk, daar komt het door. En ik zou ook niet anders willen. In ons dorp gaan, zoals je weet, GL en PvdA samen de verkiezingen in. Die verkiezingen zijn pas over een jaar, maar we maken ons er nu al druk over. We moeten ook veel regelen: een programma schrijven, een kandidatenlijst samenstellen en een campagne bedenken. Ik zit in het campagneteam en omdat we snel aan geld moeten zien te komen, heb ik de afgelopen dagen een lijst campagne-activiteiten bedacht waarvan ik de kosten heb begroot op €10.000. Ik bedoel, als je de verrechtsing wil tegengaan moet je het groots aanpakken. Mijn PvdA-collega (we hebben een campagneteam met collega’s van beiderlei kunne zoals je begrijpt) vindt dat ik overvraag, dat bedrag krijgen we nooit toegewezen volgens hem, maar ik heb me juist ingehouden. Voor minder kunnen we het echt niet doen, en dat zal ik Timmermans ook duidelijk maken.
Ik zag in één van mijn apps (ik krijg er alsmaar meer, daar moet ik ook eens iets aan doen) dat de coalitiepartijen met elkaar ruim 30% gezakt zijn in de peilingen, vergeleken met de Tweede Kamerverkiezingen van november 2023. Het is dan wel gepeild door Maurice de Hond, maar toch leuk om te zien. NSC heeft helemaal geen achterban meer, die wil grotendeels weer terug naar het CDA, omdat Henri Bontebal het zo leuk doet.
Ik las laatst dat als een kabinet valt, dat het dan niet wettelijk verplicht is om verkiezingen uit te schrijven. Dat is de laatste decennia wel de gewoonte geworden, maar er staat nergens dat het moet. Ik hoop ook dat het kan. Zou mooi zijn.
Dat brengt mij dan weer op Bernie Sanders. Hij heeft eerder deze maand een pakkend betoog gehouden over de politieke situatie in de VS en de oligarchie die daar nu heerst. Zijn betoog duurt 25 minuten en ik durf het rustig historisch te noemen.
Hij zou wat mij betreft erelid van GroenLinksPvdA mogen worden. Of hoe onze nieuwe partij ook gaat heten. Heb jij al een pakkende partijnaam in gedachten? Ik ook niet. Een van mijn GL-collega’s is bang dat de term groen uit de naam van de partij verdwijnt. Ik hoop er juist op. Onze partij wordt al te vaak geassocieerd met bloemetjes en bijtjes en te weinig met ongelijkheid en opkomen voor wie het minder hebben.
De laatste tijd gaat er veel kapot bij ons. Van de lamellen had ik je al verteld. In november begaf de CV-ketel het, na 19 jaar tamelijk trouwe dienst, en die is dus vervangen door een nieuwe gasketel. Een warmtepomp durven we niet aan, die schijnen nogal wat kabaal te maken. Dat was allemaal kort nadat de printer niet meer wilde meewerken. Hij printte nog wel, maar alleen de meeste letters. Sommige letters printte hij maar gedeeltelijk, en ik kreeg het euvel niet verholpen. Nu moet gezegd, dat hij al erg oud was, zo oud, dat ik vergeten ben hoe oud. Ik kon niet anders dan een nieuwe laten aanrukken. De nieuwe printer heeft WIFI. Kun je je dat voorstellen? Je hoeft de printer dus niet meer met een kabel aan je computer te hangen, het werkt allemaal draadloos. Ik heb nu ook een app op mijn telefoon, zodat ik op afstand de printer kan laten werken. Maar dan moet de printer wel aanstaan. Je moet dus eerst naar de printer lopen om hem aan te zetten, daarna kun je hem op afstand met je telefoon bedienen. Ik snap niet hoe dat kan, maar ik snap ook niet wat daar nuttig aan is. Ik ben te oud voor die nieuwlichterij . . .
Eerder deze week heeft ook onze wasmachine het begeven. De dag daarna stond er al een reparateur op de stoep. Vooraf dacht ik dat, als ik hem vertel dat het apparaat zestien jaar oud is, hij wel het wijze hoofd zal schudden en mij wijsmaken dat er niets maar dan ook niets meer aan te doen is. Dat viel reuze mee. Hij opperde voorzichtig dat ik na 16 jaar wel eens aan een nieuwe mocht denken, maar hij was ook graag bereid het euvel te verhelpen. Dat heeft hij ook gedaan: de afvoer was verstopt en de schokdempers waren versleten. Ik wist niet dat een wasmachine schokdempers had. Nu doet hij het weer, hopelijk weer voor een jaar of zestien.
En ook onze woonkamerklok is uit de tijd gestapt. Zomaar ineens. Daar moest dus een nieuwe voor worden aangeschaft, weinig keus. Dat zeg ik niet helemaal goed trouwens. In de klokkenwinkel in Leiden was er juist een enorme keus. Zelden zo veel klokken bij elkaar gezien, en toch maar heel weinig exemplaren die je in je woonkamer zou willen hangen. Uiteindelijk hebben we een exemplaar gekozen dat zo simpel was, dat ik het zelf had kunnen bedenken. Een groot ontwerper zou er nooit op gekomen zijn.
