Fons, wat een prachtig portret heb je van jezelf gemaakt! Werkelijk heel fraai. Sterker nog: je bent in het echt minder echt dan zo echt als in dit zelfportret. Dat komt, denk ik, door het spel van licht en donker, het clair obscur, dat je over jezelf heen heb gelegd. C. is in het echt trouwens ook beduidend minder non dan hier achter jou, is mijn stellige indruk. Maar ja, wie zegt het allemaal weer? Nou, toevallig wel iemand die door de plaatselijke courant genomineerd is tot dorpsgenoot van het jaar. Met zo’n 25 anderen hoor, eigenlijk het hele dorp minus Harm, want die is al eens genomineerd geweest vanwege zijn kunstzinnigheid en Jette Renssen, omdat Jette altijd vervelende dingen tegen voorbijgangers roept. Maar daar gaat het niet om. Ik ben erbij, mijn naam wordt genoemd, het is nog niet officieel, maar ze kennen me en ik word in verband gebracht met een nominatie. Ik kan er in dit stadium nog niet veel meer over zeggen, maar ik zit in de race en ben al wel vast lid geworden van al onze locale partijen alsmede het CDA, de VVD, en D’66.
En qua snoeplust ben ik ook niet zomaar een te verwaarlozen iemand. Van een ex-collega stond er eergisteren een grootverpakking marsjes, bounty’s, snickers en zo voort op de mat voor de voordeur en die zijn nu allemaal op. Alleen de en-zo-voorts moet ik nog, die zijn vanavond aan de beurt. A. doet even niet mee wegens misselijk van de negerzoenen. Die werkt ze ook in reeksen van zes tegelijk naar binnen, anders heeft het geen zin, vindt ze. Over weinig dingen hier in huis zijn wij het zo eens. Megazak Engelse drop? Geen probleem. Wel tussendoor water drinken, anders wordt het onmenselijk en dat is iets waar wij, als voorbeeldige dorpsgenoten, tegen zijn, onmenselijk.
Wat verder nog in dit journaal?
Ik vind dat je goed je best doet in de politiek, hulde!
Want politiek is geen lolletje, aldus K.L. Polletje.
Laat jij je systematisch tweemaal per jaar medisch doormeten? Ik heb zoiets zelfs nog nooit één keer laten doen. A. zegt dat ze dan een licht tot matige vorm van dementie gaan vaststellen, dus ik wacht er nog maar even mee. Kunnen ze straks meteen de zware variant constateren, wel zo economisch. Dat vitamine-D-tekort van jou lijkt me trouwens ook niet niks. Wel fijn dat daar pillen voor zijn natuurlijk, maar misschien kun je anders ook eens buiten gaan wandelen? En begrijp ik goed uit jouw relaas dat jij zonder probleem recepten bij de apotheek afhaalt? Mij lukt dat maar zelden. Vrijwel altijd staan de verkeerde medicijnen klaar. Ik heb als herhaalrecept twee soorten slaapmiddelen. Die wissel ik periodiek af om te voorkomen dat ik van één en hetzelfde steeds meer nodig heb. Maar hoe nauwkeurig ik het ook intik op de website van de huisarts, hoezeer ik ook in het veld voor de extra opmerkingen een NB voorzien van een uitroepteken plaats met het verzoek alsjeblieft nou eens het juiste recept naar de apotheek te sturen, ze sturen bewonderenswaardig consequent het verkeerde. Dus heb ik de laatste keer gewoon het verkeerde besteld en toen ging het inderdaad goed. Ik hou mijn hart vast voor al die mensen die zes of meer medicijnen als herhaalrecept hebben.
Om je vraag over de schilderijlijsten te beantwoorden: nee, natuurlijk kan ook ik mij geen essentiëlere winkel voorstellen dan waar ze zulke lijsten verkopen. Het is gewoon het eerste wat je te binnen schiet als je aan noodzakelijke voorzieningen denkt. En geloof maar dat ik daar vaak aan denk. Conferenceperen bijvoorbeeld, die wij beslist vandaag wilden halen bij AH, komen in mijn prioriteitenschema pas op de derde of vierde plaats na schilderijlijsten. Dus die peren zijn we vergeten vanochtend. Het was er ook zo ontieglijk druk! Terwijl we dachten, zo rond 11.00, dit is een mooie tijd, nou kan het wel even. Nee hoor. Het halve bestuur van Cultuur enz. liep er met karretjes tegen andere besturen op te botsen en vice versa. Ik zag dat onze voorzitter uitsluitend wijn inlaadde en appte dus later aan het bestuurslid communicatie, dat die van ons heel veel ging drinken met de Kerst. Hij had het ook gezien, zei hij, maar ging toen verzachtende omstandigheden zitten appen over een dochter die bij de voorzitter op bezoek zou komen en ook dat de voorzitter het heel erg druk had met de cultuur. Daarna kregen we het nog even over het bestuurslid dat nooit wat doet, want die zijn vrouw had echt hele rare dingen in haar karretje, die er nu in dit verband minder toe doen, maar wel zeer te denken gaven. Daarna heb ik geappt met het bestuurslid ledenadministratie, die de kerstwensen voor mij de deur uit zal doen. Van al deze dingen ga ik nu even rusten.
Maar niet dan na het weerbericht voor de komende dagen:
grijs, kletsnat en uitzichtsloos.