Volgens mij had ik een spoedige reactie op je laatste blog in het vooruitzicht gesteld. Dat is dus niet gelukt. En dat is niet omdat we de garage hebben opgeruimd. Wat trouwens een geweldig goed geslaagde actie is geworden. Je bewaart al gauw dingen met als argument: je weet maar nooit of je het nog eens nodig zou kunnen hebben. En jaren later heb je er nog steeds niks mee gedaan. Dus weg ermee: dakpannen, de rollator van tante Bep, een oude TV, een parasol, een droogmolen, planken, latten, staven en lege verhuisdozen. We kunnen nu zelfs rondlopen in de garage zonder ergens over te struikelen. En we hebben ons eigen milieu-eiland ingericht, met aparte afvalbakken voor papier, glas, plastic en de rest. En jij Linie, scheid jij wel genoeg?

Maar nu even serieus. Ik ondersteun al jaren het bestuur van het Studiefonds Filipijnse Kinderen met nieuwsbrieven, jaarverslagen en een website. Vorige maand is de voorzitter overleden en nu heb ik mij als voorzitter opgeworpen. De boel is ook een beetje versloft, we zijn wat achterop geraakt, dus ik ga de komende periode proberen het geheel wat te revitaliseren. Onderwijs voor arme kinderen in Manila, daar gaat het om. Ik steek daar veel tijd in, en dat heeft deze blog ook een beetje vertraagd. Genoeg over mij nu.

Interessante vraag van jou: hoe denk ik over vrijheid? Kijk Linie, als ik vrijheid wil voor mezelf, en ik accepteer dat anderen ook vrijheid voor zichzelf willen, want dat gun ik ze ook, dan ben ik niet langer volledig vrij, want die anderen beperken mijn vrijheid. Dat is goed maar het is ook een dilemma. En lastig. Het houdt de boel bij elkaar maar je moet je steeds afvragen: hoe ver kan ik gaan en hoe ver laat ik anderen gaan. Over vrijheid wordt dus permanent gediscussieerd, dat gaat nooit voorbij. Discussion permanente zal ik maar zeggen, wat mij meteen op Macron brengt. Die gaat wel ver, maar Frankrijk is Nederland niet. Het valt mij steeds weer op hoe weerbarstig en anarchistisch die Fransen zijn. Ze staken om de haverklap en houden veel veranderingen tegen. Het gehalte aan wappen (laten we ze inderdaad niet vertederen, goed idee) is daar een stuk groter dan hier.

Meer in het algemeen vind ik dat je niet te snel moet verbieden, maar wel ervoor zorgen dat mensen zelf de consequenties dragen van hun eigen keuzes. Je hoeft je niet te laten vaccineren, maar dan mag je niet overal naartoe en niet overal aan meedoen. Je hoeft je kinderen niet te laten inenten, maar dan kun je ze niet naar de kinderopvang brengen. Kortom: je bent pas vrij als je anderen hun vrijheid gunt, en dus wat inlevert.

Heb je deze vraag ook aan de burgemeester gesteld? Of hebben jullie alleen gezellig over voetbal zitten kletsen? Ik heb het EK inderdaad grotendeels gemist, maar ik kan toch niet zeggen dat ik het gemist heb. En van der Vaart zeker niet. Wat wij nog wel eens deden op onze TV-avond: eerst naar een film kijken, en daarna naar de laatste tien à twintig minuten van een wedstrijd. Die zijn, zeker als de stand nog gelijk is, vaak wel spannend omdat beide ploegen op de valreep nog willen scoren, wat dan meestal weer niet lukt.

Laat ik je ook mijn laatste column voor de krant even geven.

“De klimaatverandering gaat snel. Doen we daar nog wat aan?

Eerder deze maand kwam het nieuwe klimaatrapport uit van het IPCC, de klimaatwerkgroep van de Verenigde Naties. De bevindingen in dat rapport liegen er niet om: het klimaat verandert razendsnel, letterlijk in een moordend tempo.

Belangrijkste oorzaak is de CO2-uitstoot. Die heeft een verwoestend effect op de natuur en de planeet. De mens is de veroorzaker van de opwarming van de aarde. Nog niet iedereen wil daar aan, maar de wetenschappelijke onderzoeken laten hierover geen enkele twijfel bestaan.

De mens? Dat zijn wij allemaal. Kunnen wij er dan wat aan doen? Zeker, en we doen ook al steeds meer. De komende decennia gaan we van het gas af. We kunnen zuiniger omgaan met energie. We kunnen autogebruik beperken en meer van het openbaar vervoer gebruik maken. Het helpt ook als we het afval beter scheiden. Want in ons restafval zit nog steeds veel glas, plastic, papier, karton en groenafval. En restafval wordt na inzameling verbrand, wat weer CO2-uitstoot oplevert. Hoe beter we afval scheiden, hoe minder restafval er in de grijze bak gaat, hoe minder CO2-uitstoot. Ook bomen en struiken helpen bij de CO2-reductie. Voorschoten is één van de groenste dorpen van het land. Laten we dat vooral zo houden.

Het bedrijfsleven heeft ook gereageerd op de IPCC-rapportage. De reactie uit die richting is: we zijn al jaren bezig met de energietransitie, dat nieuwe rapport is voor ons geen reden om ons beleid aan te passen. Jammer, want hieruit blijkt weinig besef van de urgentie van het probleem. Ik wil niet onderschatten wat het betekent voor bedrijven om op andere energiebronnen over te stappen, ik snap dat dat tijd kost. Maar de waarschuwingen dat het met de opwarming van de aarde de verkeerde kant opgaat zijn niet van vandaag of gisteren. Al vele decennia wordt hier voor gewaarschuwd, maar veel grote bedrijven hebben hier veel te traag op gereageerd en kostbare tijd verspild.

Wat ook helpt: het demissionaire kabinet vervangen door een écht kabinet dat maatregelen kan nemen. Als het kan met deelname van PvdA en GroenLinks”.

Tot zover de column. Toen die naar de krant was opgestuurd, kwam de redactie met het verzoek de laatste alinea weg te laten, omdat de column politiek neutraal moet blijven. Dat had ik niet verwacht, want er wordt altijd bij vermeld dat de auteur van GroenLinks is. De krant moet nog verschijnen, dus ik ga nog zien wat ze er van gemaakt hebben . . . .

En hoe denk jij over het begrip ‘vrijheid’, Fons? Gaat Macron te ver als hij vaccinatie verplicht stelt? Ik vind dit zelf eigenlijk wel net een stapje té, al heeft hij natuurlijk gelijk als hij tekeer gaat tegen het vrijheidsbegrip van de wappen. Niet wappies, dat is mij te vertederend. Zij eisen vrijheid ‘ván’, namelijk van elke maatregel die hun egocentrische verlangen om er naar eigen goeddunken op los te leven ook maar enigszins beperkt. Vrijheid ‘óm’, bijvoorbeeld om iets zinnigs voor anderen te doen, komt niet bij ze op. Ze wapperen met experts die beweren dat mondkapjes zo schadelijk zijn dat over tien jaar iedereen die er tijdens de pandemie mee gelopen heeft dood of dement zal zijn. Wat mij dan zo merkwaardig voorkomt is dat dit soort experts ons voor eens en voor al de mond zou kunnen snoeren door die voorspelling te illustreren met de enorme oversterfte onder tandartsen, die immers al decennia lang dag in dag uit semi volcontinu mondkapjes dragen. Ik bedoel: verbijster ons met die cijfers!

Intussen hoor ik opvallend veel verhalen van mensen, indirect maar ook rechtstreeks van kennissen, die hoogoplopende en zelfs onherstelbare ruzie hebben met hun eigen antivaccin-. antivirus- en anti-mondkapjeskinderen. Wat vooral opvalt is dat die volwassen kinderen, dertigers en veertigers, zonder uitzondering hun bejaarde ouders op de huid zitten met verwijten, dreigementen, getier en gescheld, als een extreem soort Jehovagetuigen bezig almaar méér zielen te winnen teneinde zichzelf te overtuigen. Ik hoor de verhalen aan en ben op die momenten blij dat ik geen kinderen heb. Het verdriet dat de ‘vrijheidsstrijders’ je met hun dwang- en contrôlemaatregelen aandoen overstijgt alles. Terwijl dwang dus officieel net datgene is waartegen ze zich zo dapper verzetten. Van een vriendin van ons, een weduwe, was al één dochter overleden, maar, zegt ze, ‘ik raak nu ook de andere kwijt’.

Wat een gezellig vacantieverslag daarentegen van jou, Fons. Stinkend duur inderdaad lijken mij die hotels, dus stinkend jaloers word ik er ook wel van, maar daarom niet getreurd. Met name de Kennemerlandslak boeit me enorm, misschien kun je jouw artikel daarover zowel naar Nature als naar het partijblad van Groen Links sturen. Volgens mij krijgen ze geen van beide vaak zo’n bijzondere bijdrage. Je kunt er de tegel uit het museum in Otterlo bij doen, met als onderschrift ‘Viking op vis met Kennermerlandslak’. Gewoon, als bewijs dat die slak heel bijzonder en ook heel oud is. Erfgoed in feite.

Zelf moet ik bij de burgemeester op audiëntie komen, qua erfgoed. Ik zag haar foto voorbijkomen op Fbook en voor je het weet sms ik dan ‘Lieve burgemeester, wilt u lid van ons erfgoed worden?’ Ik gaf er wat extra info bij en dacht nu kan ze ja of nee antwoorden of gewoon helemaal niks. Meestal antwoordt men mij gewoon helemaal niks. Maar nou moet ik op het gemeentehuis komen uitleggen wat dat precies is met dat erfgoed. Terwijl ik dat eigenlijk ook niet zo goed weet. Ik redigeer, hè? Websites, nieuwsbrieven, het maakt niet uit, maar waarover het allemaal precies gaat, dat moet je mij liever niet vragen. Gelukkig houdt ze van voetbal en komt ze uit Hengelo, dus ik wou eerst maar eens beginnen over FC Twente.

Waarom ik trouwens óók zo blij ben dat wij bloggen: dan kan ik gewoon lezen wat jij me wilt vertellen en hoef ik geen moeite te doen er luisterend enige zin in te ontdekken. Als die er niet in zit, zie ik dat nu in één oogopslag. Anders moet ik maar geloven dat het allemaal waar is wat je zegt, want de helft versta ik niet. De medeklinkers met name. Als je een beetje had opgelet, had je dat nog geweten.

Maar wie de medeklinkers niet goed hoort, kan bij jou toch een heel eind komen door het gesprokene zelf zo’n beetje in te vullen tot er een plausibel resultaat ontstaat. Met Rafaël van der Vaart lukt me dat vaak niet. Misschien kan ik het daar ook eens over hebben met de burgemeester. Want toen jij almaar in die fancy hotels zat, keek ik naar het EK en toen de finale Engeland-Italië bij de verlenging was aangeland, evalueerde Van der Vaart: ‘dat Engeland jonge, dat staat toch wel de hele tweede helft mette reessissisistie!’ Ik dacht aan resistentie. Het elftal van de hoop en de glorie had zich behoorlijk resistent bewezen, al vreesde ik wel het ergste toen vlak voor het einde van de reguliere speeltijd twee van die slungelige jongetjes werden ingebracht. Met het oog op het nemen van strafschoppen, was het idee, maar daar leken ze me nou net helemaal niet geschikt voor. Slungelige jongetjes kunnen technisch heel begaafd zijn en leuk opkomen met slungelige dribbels, maar strafschoppen? Daar heb je stevige stratenmakers voor nodig, Chiellini’s, Bonucci’s, Kane’s, Walker’s, Henderson’s. Maar goed, wat zei Van der Vaart nou precies? Ik spoelde drie keer terug en hoorde drie keer dat Engeland mette reessississistie stond. De hele tweede helft! Ten einde raad spoelde ik een vierde keer terug en zette de ondertiteling aan: MET DE REET IN DE ZESTIEN Fons. Wil je die uitdrukking even ergens noteren? Je weet niet hoe je er nog eens profijt van kunt hebben. Ik heb er ’s nachts van gedroomd, dus ik zal e.e.a. niet gauw meer vergeten. En indien wel, dan weet de dokter nu gelukkig wat er van haar verwacht wordt. Ze zal op het moment suprème wel niet thuis geven, want die Otte van het OM is heel vervelend bezig, maar toch fijn dat dit criterium nu officieel is vastgelegd in mijn gedeponeerde euthanasieverklaring.

Over Otte moeten we het een andere keer maar eens hebben.
Of zullen we hem doodzwijgen?